Keigoed essay omdat Mattias iets toevoegt aan de feitelijkheden rond de moord op Yannick, de hypothese van de ware toedracht van de moord buitengewoon gellofwaardig is, omdat Mattias deze praktijkcasus aanvoert om te laten zien hoe het bureaucratisch / totalitaire anonieme kwaad kan werken, omdat het essay een interessante visie bevat op 'complotdenken', omdat het de lezers aanspoort om aan schaduwwerk te doen zonder dat er wordt gepredikt en last but not least omdat sommige literaire vondsten van een ontroerende schoonheid zijn. Bijvoorbeeld: "Goede humor getuigt van nobelheid, het is een kristal dat zich vormt in een mens die de zwaarte van het bestaan heeft ondergaan en er toch mens is onder gebleven."
Heb met veel interesse het interview met Yannick bekeken. Een innemende persoonlijkheid met de moed zijn leven op geheel eigen manier in te richten. Tragisch dat hij oproept tot vereniging(sleven) waarbij het er dus alle schijn van heeft dat hij langs die weg tot zijn einde is gekomen.
Het tragische einde van Yannick raakt me zeer, ook al heb ik hem nooit persoonlijk gekend. Je kan het helaas niet ongedaan maken.
En ook nog weggezet als extremist, alsof we blij moeten zijn dat hij er niet meer is. Dit deed me denken aan de film Wicked. In het begin van de film hing er een feestelijke stemming en werd er gevierd dat de 'verschrikkelijke heks' dood is. Om later het verhaal van de 'heks' te horen en te zien dat de 'heks' een goed mens is.
Het werkelijke kwaad is denk ik wanneer we een mens of groep als het kwaad zien. Het kwaad is de 'elite' of de 'anti-overheidsextremist'. Het uitschakelen van die groep betekent dan het verslaan van het kwaad. Als we het kwaad in onszelf niet zien dan zien we ook niet wat we ermee aanrichten.
Ik sta op Yannick zijn voicemail berichten, en het heeft even geduurd voor ik door had dat hij vermoord was..... onwezenlijk, hij ging naar Brugge komen met gouden muntjes. Nooit zal hij vergeten worden.
Keigoed essay omdat Mattias iets toevoegt aan de feitelijkheden rond de moord op Yannick, de hypothese van de ware toedracht van de moord buitengewoon gellofwaardig is, omdat Mattias deze praktijkcasus aanvoert om te laten zien hoe het bureaucratisch / totalitaire anonieme kwaad kan werken, omdat het essay een interessante visie bevat op 'complotdenken', omdat het de lezers aanspoort om aan schaduwwerk te doen zonder dat er wordt gepredikt en last but not least omdat sommige literaire vondsten van een ontroerende schoonheid zijn. Bijvoorbeeld: "Goede humor getuigt van nobelheid, het is een kristal dat zich vormt in een mens die de zwaarte van het bestaan heeft ondergaan en er toch mens is onder gebleven."
Heb met veel interesse het interview met Yannick bekeken. Een innemende persoonlijkheid met de moed zijn leven op geheel eigen manier in te richten. Tragisch dat hij oproept tot vereniging(sleven) waarbij het er dus alle schijn van heeft dat hij langs die weg tot zijn einde is gekomen.
Het tragische einde van Yannick raakt me zeer, ook al heb ik hem nooit persoonlijk gekend. Je kan het helaas niet ongedaan maken.
En ook nog weggezet als extremist, alsof we blij moeten zijn dat hij er niet meer is. Dit deed me denken aan de film Wicked. In het begin van de film hing er een feestelijke stemming en werd er gevierd dat de 'verschrikkelijke heks' dood is. Om later het verhaal van de 'heks' te horen en te zien dat de 'heks' een goed mens is.
Het werkelijke kwaad is denk ik wanneer we een mens of groep als het kwaad zien. Het kwaad is de 'elite' of de 'anti-overheidsextremist'. Het uitschakelen van die groep betekent dan het verslaan van het kwaad. Als we het kwaad in onszelf niet zien dan zien we ook niet wat we ermee aanrichten.
Ik sta op Yannick zijn voicemail berichten, en het heeft even geduurd voor ik door had dat hij vermoord was..... onwezenlijk, hij ging naar Brugge komen met gouden muntjes. Nooit zal hij vergeten worden.